Oudheidkundige vereniging Harvelt
De bewoningsgeschiedenis van Bartels, Varsseveldseweg 78
Kolkman Bartels woonde eerst bij de kerk (Toebes 2). Rond 1930 hebben ze hier nieuw gebouwd
Hoe moet ik het overzicht lezen? Deze bewoningsgeschiedenis is het resultaat van noeste en volhardende arbeid van Anton Stortelder. Om het overzicht goed te kunnen lezen is het verstandig om de inleiding van zijn boek ‘Bewoningsgeschiedenissen van boerderijen in Harreveld’ door te nemen welke u ook op deze site vindt.
Bezig met laden…
Zondag 9 oktober vierde Harreveld het 100 jarig bestaan van de Canisiusschool met een open dag.
Onder een stralende zon opende muziekvereniging St. Agatha deze feestelijke dag met enkele toepasselijke muziekstukken waarna de directeur van de school, dhr. Jacques Jansen de vele bezoekers van harte welkom heette.
De goed onderhouden buitenkant van de school ziet er nagenoeg hetzelfde uit als 100 jaar geleden. Binnen echter treft men een hyper moderne basisschool waar behalve de hal niets meer doet denken aan het gebouw van vroeger.
In de lokalen, gangen en aula was het een drukte van belang en was het voor menigeen een geweldig weerzien met oud klasgenoten, oud leraren / leraressen en dorpsgenoten.
De Oudheidkundige Vereniging Harvelt had diverse foto exposities ingericht op zowel de wanden als op digiborden welke met veel interesse en herkenning door de bezoekers werden bekeken.
Al met al een zeer geslaagde dag met goede reacties, mooie gesprekken en ontmoetingen.
Geeskes Mienekensbosweg, Doktasdiek, Schutterij…
Een paar maanden geleden verschenen plotseling straatnaambordjes bij tot dan toe naamloze zandpaden/weggetjes. Hartstikke leuk maar waar komen die namen opeens vandaan?
Op deze website onder de kop ‘Presentaties’ leest u het hele verhaal.
Lees hoe de pastoor van Harreveld als huwelijksbemiddelaar optrad en er zo in 1919 een Bussink uit Breedenbroek op boerderij ’t Klumperink kwam.
Lees het verhaal van Schuttenboer opgetekend door de familie Wolters op de Schutterij. Uit een akte van 5-10-1637 blijkt dat Johan te Krabbenborg eigenaar is van het Schuttenstede. De oudst bekende generaties op deze boerderij worden wisselend Krabbenborg, Schutten of Op Schuttenstede genoemd. Aannemelijk is dus dat al voor 1600 hier een Schutten heeft gewoond.
De bewoningsgeschiedenis van Zandpieper, Japikweg 1
Hoe moet ik het overzicht lezen? Deze bewoningsgeschiedenis is het resultaat van noeste en volhardende arbeid van Anton Stortelder. Om het overzicht goed te kunnen lezen is het verstandig om de inleiding van zijn boek ‘Bewoningsgeschiedenissen van boerderijen in Harreveld’ door te nemen welke u ook op deze site vindt.
Bezig met laden…
Geeskes Mienekensbosweg, Doktasdiek, Schutterij…
Een paar maanden geleden verschenen plotseling straatnaambordjes bij tot dan toe naamloze zandpaden/weggetjes. Hartstikke leuk maar waar komen die namen opeens vandaan?
Twee jaar geleden werd Oudheidkundige Vereniging Harvelt door gemeente Oost Gelre benaderd om namen aan te dragen voor Harreveldse zandwegen welke nog anoniem op de kaart stonden. Henry Tankink heeft zich over dit verzoek gebogen en de namen zorgvuldig gekozen en met een onderbouwing aangeleverd bij de gemeente. De voorgestelde namen werden allemaal overgenomen hoewel ‘Geeskes Mienekensbosweg’ nog wel wat extra uitleg nodig had. (Zie onder)
Schutterij
De naam Schutterij (of Schutteri-je in het dialect) verwijst naar een droebel van oorspronkelijk vier boerderijen waar dit weggetje naartoe loopt. Het betreft de adressen Rector Hulshofstraat 22, 18 (in de volksmond nog altijd Schuttenboer genoemd) en 19 (bewoond door de familie Schutten). Tot in de jaren 1970 stond er nog een vierde boerderij (op nummer 20), maar die is verplaatst tijdens de ruilverkaveling. De naam Schutterij is op veel oude topografische kaarten te vinden.
De Schutterij verbindt de Rector Hulshofstraat met de Kevelderstraat.
Slikkermanspad
Het Slikkermanspad is een fietspad, jaren geleden aangelegd door de Commissie Fietspaden Harreveld. De naam Slikkerman hoort bij een boerderij (tegenwoordig adres Rector Hulshofstraat 15) en staat al eeuwenlang op topografische kaarten. Ook de omgeving van die boerderij (het gebied waar het fietspad ligt) werd in de volksmond wel Slikkerman genoemd.
Het Slikkermanspad verbindt de Manschotterweg met de Stroetweg.
Doktasdiek
Doktasdiek -Deze weg is een overgebleven gedeelte van de vroegere Oude Ruurloseweg (zie ook hierna bij Piepersdiek). Begin vorige eeuw stonden aan deze weg – dichtbij waar hij nu overgaat in de Stroetweg – nog twee boerderijen. De ene (Stroet) is in 1924 verplaatst naar het Openluchtmuseum in Arnhem (het blauwe boerderijtje dichtbij de ingang), de andere (Doktas) is inmiddels vervangen door nieuwbouw (het tegenwoordige adres Stroetweg 2).
Ingang van de Doktasdiek is aan de Stroetweg en loopt dood tegen een weiland maar via het maaipad langs de beek is de Zieuwentse weg goed te bereiken.
Piepersdijk
Piepersdijk -Ook deze weg is een overgebleven stukje van de vroegere Oude Ruurloseweg (zie ook hiervoor bij Doktasdiek). Dit stukje weg loopt van Lichtenvoorde naar de boerderij die door zijn tegenwoordige bewoners ‘Teeuws’ is gedoopt (adres Japikweg 2), maar vroeger in de volksmond De Pieper heette (ook wel Zandpieper).
De Piepersdijk verbindt de paralelweg van de Twenteroute met de Japikweg.
Kievekampsweg
Kievekampsweg -Kievekamp was de naam van een boerderij die daar in de buurt heeft gestaan en op oude topografische kaarten vaak wordt vermeld. De boerderij is allang verdwenen, maar de naam is bewaard gebleven in de Kievekampsbrug.
De Kievekampsweg verbindt de Kroosdijk met de Blindendiek.
Blindendiek
Blindendiek – De Commissie Fietspaden Harreveld heeft voor het jaren geleden aangelegde fietspad zijn keuze gemaakt uit twee alternatieven Blindendiek of Blindedieksken. Beide vormen komen in de volksmond voor. De oorsprong is onzeker. Misschien verwijst de naam naar de dichte begroeiing, waardoor het dieksken zelf vroeger nauwelijks zichtbaar was.
De Blindendiek verbindt de Heideweg met de Kievekampsweg.
Heidedieksken
Heidedieksken -Dit stukje weg verbindt de Heideweg met de Nicolaasweg (onder Halle) en wordt in de volksmond ’t Dieksken genoemd, maar dat is natuurlijk niet echt een naam. Aangezien dit gedeelte van Harreveld ook wel De Heide wordt genoemd, lijkt de naam Heidedieksken een voor de hand liggende keus.
Reimespad
De naam Reimespad is al in gebruik voor het fietspad dat daar jaren geleden is aangelegd door de Commissie Fietspaden Harreveld. De naam Reimes verwijst naar de boerderij op het tegenwoordige adres Landstraat 34, waar het pad naartoe loopt.
Het Reimespad verbindt de Landstraat met de Heideweg.
Seesinkpad
Ook de naam Seesinkpad is al in gebruik voor een fietspad dat daar jaren geleden is aangelegd door de Commissie Fietspaden Harreveld. De naam Seesink hoorde bij een boerderij die daar vlakbij heeft gestaan (tegenover het tegenwoordige adres Landstraat 34). De familie woont tegenwoordig op het adres Landstraat 36 (nog steeds dichtbij het fietspad) en heeft zijn nieuwe boerderij Nieuw-Seesink genoemd (niet de familienaam).
Het Seesinkpad verbindt de Lindeboomweg met de Landstaat.
Geeskes Mienekensbosweg
De naam Geeskes Mienekensbosweg verwijst naar het bos dat aan deze weg ligt. Het was vroeger eigendom van mevrouw Hermina Krabbenborg, in de volksmond Geeskes Mieneken.
Geeskes Mienekensbosweg verbindt de Lindeboomweg met de Heideweg.
De voorgestelde namen werden probleemloos geaccepteerd op één na… De naam Geeskes Mienekensbosweg werd niet meteen overgenomen, deze had wat verdediging nodig.
Vraag van de gemeente ambtenaar:
De afgelopen week en vandaag heb ik overleg gehad met mijn collega’s over die naams voorstellen die u aan mij gegeven hebt. We hebben alleen nog een aantal vragen over de naam “Geeskes Mienenkenbosweg.” Als ik naar de richtlijnen kijk voor het noemen van een straat naar een persoon moet ik mij afvragen of deze naam een geldige optie is.
Ten eerste is het wel om na te denken of eventueel nabestaanden van mevrouw Krabbenborg een weg naar haar genoemd willen hebben. Ten tweede als we een straat naar een persoonlijkheid willen noemen moeten wij meer van het verleden van die persoon weten. Bijvoorbeeld, waarom wilt u de naam in ere houden? Is deze naam al in gebruik bij een kerkpad? Zat zij in het verzet? Meestal gebruiken wij namen van mensen bijvoorbeeld o.a. verzetshelden, pilotenhelpers, oude ambtenaren, en adellijke familie. Ik snap wel dat het door de jaren heen een begrip is in de omgeving maar om officieel die naam te geven is lastig zonder goed argument.
Antwoord van Henry Tankink:
Geeskes Mieneken (Hermina Krabbenborg) was een ongehuwde dame die inwoonde bij het gezin van haar zwager en zus (tegenwoordig adres Rector Hulshofstraat 13). Ik heb ondermeer een gesprekje gehad met de schoondochter van die zwager en zus, mevrouw Tankink (tegenwoordig adres Rector Hulshofstraat 15) om naar de echte naam van Geeskes Mieneken te vragen. Mevrouw Tankink vertelde dat ze Geeskes Mieneken tot aan haar dood heeft verzorgd en dat ze het heel mooi zou vinden als de naam Geeskes Mienekensbosweg er echt zou komen. Hermina Krabbenborg heeft geen heldendaden of andere bijzondere prestaties verricht, voor zover bekend. De weg wordt echter ook niet echt naar haarzelf vernoemd, maar naar het bos dat haar eigendom was. Geeskes Mienekensbos is gewoon een oude veldnaam die vereeuwigd zou worden in een straatnaam, zoals dat heel vaak gebeurt in straatnamen. Heel Harreveld kent de naam Geeskes Mienekensbos, meestal zonder precies te weten wie die mevrouw was. Bij heel Harreveld zal de naam Geeskes Mienekensbosweg meteen vertrouwd in de oren klinken, ook al was Hermina Krabbenborg geen verzetsheldin of uit een adellijke familie. En heel Harreveld zal het waarderen en terecht vinden dat deze naam in ere wordt gehouden.
Antwoord van de ambtenaar:
Bedankt voor uw snelle reactie en extra uitleg. Ik vind het een mooie argument en mijn collega’s zijn het ook mee eens. We laten de naam staan zoals hij voorgesteld is.
Op 20 januari 2022 was het precies 75 jaar geleden dat onze plaatsgenoot Aloys Tankink in Semarang tijdens de onafhankelijkheidsstrijd in Indonesië is gestorven. Henk Krabben is met grote regelmaat in Indonesië en bezocht het graf van Aloys.
Nederlandse Erevelden in Indonesië:
In 1942 is Indonesië nog Nederlands-Indië en ongeveer 300.000 Nederlanders en Indische Nederlanders hebben in de voormalige kolonie hun thuis gevonden. In januari van dat jaar valt het Japanse leger Nederlands-Indië binnen met als doel toegang te krijgen tot de grondstoffen dat Indonesië rijk is. Tijdens de Japanse bezetting worden Nederlandse burgers gevangen gezet in interneringskampen en krijgsgevangen worden ingezet als dwangarbeider o.a. aan de Birma-Siam Spoorweg. De lokale Indonesische bevolking lijdt onder voedselgebrek en de Japanse wreedheid. Wanneer op 15 augustus 1945 een einde komt aan de Tweede Wereldoorlog breekt een nieuwe strijdt aan: de Indonesische onafhankelijkheids-oorlog. Tijdens de Tweede Wereldoorlog in Zuidoost-Azië en de strijd daarna verliezen ongeveer 34.000 Nederlanders hun leven.
De bijna 25.000 slachtoffers lagen oorspronkelijk begraven op 22 erevelden verspreid over de hele archipel. Na de soevereiniteitsoverdracht werden in de jaren zestig op verzoek van de Indonesische regering deze graven geconcentreerd op zeven erevelden het eiland Java.
De Nederlandse erevelden op Java worden beheerd door de Oorlogsgravenstichting. Het onderhoud van de erevelden is uitstekend en wordt met liefde door Indonesische medewerkers uitgevoerd. Mede vanwege de verzorgde uitstraling zijn de ereplaatsen ook heden ten dage geliefde plekken van bezoek door Indonesiërs. Men komt zelfs met hele families om van de serene rust en uitstraling te genieten, maar de bezoekers zijn nadrukkelijk zeer respectvol. Hieruit blijkt dat Indonesië niet haatdragend is met betrekking tot ons gedeelde verleden.
Op het ereveld Candi in Semarang ligt onze plaatsgenoot Aloys Tankink begraven. Hij was op 31 december 1946 juist 21 jaar geworden en is op 20 januari 1947 in Semarang gesneuveld. Het tragische verhaal van Aloys Tankink werd bij ons thuis door mijn vader -Willem Krabben- regelmatig verteld. De reden was dat Aloys Tankink niet alleen zijn buurjongen was, maar het was ook zijn jeugdvriend. Beiden waren ze in het jaar 1925 geboren. En het feit dat Aloys tijdens de onafhankelijkheidsstrijd in Indonesië gestorven is, heeft altijd een diepe en onvergetelijke indruk gemaakt.
Hij werd beschoten tijdens een patrouille in een jeep en overleed aan zijn verwondingen in het hospitaal in Semarang. De familie kreeg via burgemeester en pastoor te horen dat hij was bezweken aan malaria. Later kwam dankzij toenmalige strijdmakkers de ware doodsoorzaak aan het licht, maar officiële instanties hebben die nooit kunnen of willen bevestigen.
Op 20 januari 2022 was ik in Semarang en dat was de dag dat het precies 75 jaar geleden is dat Aloys Tankink daar overleden is. Tegen eerder genoemde achtergrond voelde ik dat ik die dag het graf van Aloys moest bezoeken. Ik heb toen als eerbetoon en in naam van de dorpsgemeenschap van Harreveld een bloemstuk gelegd op het graf van de Harrevelder Aloys Tankink.
“Ik bak liever eerlijke boerenroggens dan kadetjes voor de rijken”
Onder de kop ‘Archief’ vind je het verhaal van de familie Diks. Hierin verteld Toos hoe haar grootouders hun bakkerij op ’t Joppe bij Deventer verruilden voor een bakkerij aan de Looweg in Harreveld.
In 1922 werd ‘de Stroet’ door de eigenaar J. Reinders voor 3000,00 gulden verkocht aan Het Nederlands Openluchtmuseum te Arnhem. Op 15 februari 1922 werd de overeenkomst getekend.
De bewoningsgeschiedenis van Stroet.
Hoe moet ik het overzicht lezen? Deze bewoningsgeschiedenis is het resultaat van noeste en volhardende arbeid van Anton Stortelder. Om het overzicht goed te kunnen lezen is het verstandig om de inleiding van zijn boek ‘Bewoningsgeschiedenissen van boerderijen in Harreveld’ door te nemen welke u ook op deze site vindt.
Bezig met laden…
Laad het document opnieuw 
Openen in nieuwe tab